- шибит
- [شبت]гиёҳи полезии хӯрокӣ, ки тамъ ва бӯи хуше дорад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
баткӯб — [بطکوب] кҳн. як навъ хӯроке, ки аз чормағз, шир, мост ва шибит тайёр мекардаанд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
забуда — [زبوده] хушконида, кӯфта ва бехтаи кабудиҳои гуногун (мас., шибит, пудина, наъно ва ғ.) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҷаъфарӣ — I [جعفري] а. бот 1. номи як гиёҳи хӯрданӣ, ки ба шибит монанд аст 2. номи гули зарди хушбӯи яксола II [جعفري] а. :зари ҷаъфарӣ тиллои тоза, зари холис … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ